Bij het rondsnuffelen op het net, vond ik een op het eerste zicht interessant circuitje: de opamp muff fuzz. Een inverterende versterker, gevolgd door een 2de inverterende clip-sectie. Zeer simpel eigenlijk. Ik kon niet wachten om het resultaat te horen.
Maar tegen de verwachtingen in, was het breadboard resultaat zeer pover. Er was quasi geen geluid, tenzij bij gebruik van de neck-pickup. En als er iets doorkwam, klonk het zeer buzzy en zeer “gated”. Ik was bijna van plan om de muff fuzz aan de kant te schuiven, maar om één of andere reden bleef het me toch intrigeren. Misschien was het gewoon “te simpel” om werkbaar te zijn.
Een eerste aanpassing: feedback in de clip-sectie.
Bij opamps wordt signaalversterking geregeld door terugkoppeling van het uitgangssignaal naar de ingang dmv een netwerk van weerstanden. In de clipsectie zijn er geen weerstanden te zien, enkel diodes, en een diode werkt nu eenmaal niet hetzelfde als een weerstand. Door een weerstand van 100k parallel aan de dioden plaatsen, kreeg ik een gain van -10… en weg was het buzzen en gaten. In plaats van een vaste weerstand, kan ook een potentiometer komen (variabele gain). Maar bij minimale stand kwam het buzzen en gaten terug. Een weerstand van 10 k in serie met de potentiometer bracht de oplossing. Bij minimale gain werkt de 2de trap als buffer. Dit zorgt ervoor dat het gaten en buzzy worden zo goed als wegvalt.
Een tweede aanpassing: meer gain 👿 .
Trap 1 van de opamp geeft een gain van ongeveer -5 (470k / 100k = 4.7). Trap 2 heeft een variabele gain van -1 tot -10. De gecombineerde gain is al behoorlijk (50), maar het klonk toch nog wat tam. Het leek het me een goed idee om voor de muff fuzz nog een beperkte booster te zetten.
Het getweak gaf dit eindresultaat:
Een simpele, maar degelijke fuzz. Vooral het Gaten vind ik een aangenaam. Bij signaalvolume onder een zeer lage drempelwaarde, hoor je niets meer van signaal doorkomen. Germaniumdiodes (1n34) klinken lekkerder dan silicone (1n914). Je boeten wel wat in aan signaalvolume, maar dat mag zeker geen beletsel zijn om germaniums te gebruiken.
Update.
Het “gate” effect bleek te liggen aan de voeding. Op mijn breadboard stonden een aantal circuits, waardoor de voeding aan z’n maximale stroomsterkte zat. Eenmaal de muff fuzz in z’n behuizing, was het Gaten volledig verdwenen. Mooie sustain en gecompresseerde fuzz.
De afgewerkte Muff Fuzz: