Of hoe je meer dan een half jaar bezig kan zijn met een bepaald gitaareffect.

Ik ben een grote fan van de model 2204 van Marshall. Naar mijn gevoel een veelzijdige brok gitaarversterker, waar je – al dan niet met wat aanpassingen – een zeer breed pallet aan sounds kan krijgen. Blues, metal, rock, crunch,… het is allemaal wel mogelijk.

Daarnaast heb ook een zwak voor Fet-transistoren. Op m’n breadboardje ben ik altijd wel weer aan het prielen met één of andere fet-circuitje.

Zo ging ik dit jaar met volle overtuiging aan de slag om de Marshall Model 2204 met fet’s “na te maken”. Is op zich niets nieuws of bijzonders – is door menig ander knutselaar al wel es uitgeprobeerd – maar toch wou ik er mijn gooi naar doen.

De versterker is relatief eenvoudig van opbouw: drie gaintrappen, eindigend met een DC-kathodevolger en een tonestack.

Ik kopiërde het circuit op breadboard. Met m’n fetcalculator berekende ik de overeenkomstige source en drain weerstanden. Ik hield ook rekening met de specifieke frequentieresponse. Bijv. de 2k7 / 680nF R-C kathodecombinatie bij V1A = een kniefrequentier van 86 Hz. Voor Fet 1 moest die dus gelijk zijn (of toch bij benadering). De tone-stack had ik weggelaten wegens niet genoeg potentiometers.

De eerste tests (zonder tonestack) waren bijzonder beloftevol. Volle goede moed ging ik dan ook aan de slag om er een vette behuizing voor te maken.

Echter, éénmaal het pedaaltje z’n definitieve form had gekregen, bleek het eindresultaat ontgoochelend. De tonestack werkte zo goed als niet (slechts minimale impact), en het ding bleek pokkeschel te klinken. De gain moest op max blijven om er treffelijke overdrive uit te halen. Ook een boostpedaaltje voor de 2204 bracht weinig verbetering. Ik heb nog getracht om de tonestack wat bij te vijlen (door een ‘highbleed-condensator’ over de mastervolume te plaatsen, zodat de ‘mid’ meer effect zou krijgen), maar het mocht allemaal weinig baten. Het ding was simpelweg niet bruikbaar, of toch niet zoals ik het voor ogen had. Bummer.

Back to the drawingboard.

In het verleden heb ik nog op een Valvestate model 8100 gespeeld, en ik was wel behoorlijk tevreden over de sound ervan. Hoe die dingen in elkaar zitten, is o.m. terug te vinden bij Schematic Heaven. Bijgevolg dacht ik: waarom niet het distortionkanaal in m’n 2204 pedaaltje stoppen.

Een schema uit te tekenen, naar pcb om te zetten, etc… daar had ik niet zo’n zin in. Enter Tonepad met pcb voor de marshall Guv’nor. De configuratie is (afgezien van de tonestack) eigelijk volledig gelijkaardig: 2 opamp gaintrappen met rode leds als signaalclippers. Mits wat vindingrijkheid is het perfect mogelijk om een marshall TMB tonestack op het pcb’tje te krijgen. Ik had die potentiometers nu toch, en nieuwe bestellen zou de zaak weer vertragen (en duurder maken).

6 maanden later hebben we dus dit resultaat, en daar ben ik best tevreden mee:

Voor de gein hield ik een ‘pedalshoot’ tegenover een model 2204 tube-preamp (zie jcm800 pre-amp). De fragmenten zijn opgenomen met een micro aangesloten op m’n Samsung Smartphone. Aan de opnames is niets gewijzigd (tenzij wat ruis wegfilteren). De gebruikte versterker is mijn Super-Champ. Gitaar = Fender Jaquar met Humbuckers.

Model 2204 pedaal

Model 2204 pre-amp (2 x 12ax7)