Voor m’n Ibanez FGM400 was ik van plan om net zoals bij m’n Fender Jaguar een fet-preamp in te bouwen. Het gaat over de tillman pre-amp, te vinden op www.till.com. Sinds die in m’n Fender Jaguar zit, ben ik uitermate tevreden over de klank.
De tillman-preamp is een klein fet-versterkertje (1 transistor) met een lichte, 3dB versterking. De opzet ervan is verhelpen aan de capaciteit van lange gitaarkabels. Bij langere kabels heb je wat verlies van hoge tonen. De Tillman gaat dit tegen door de frequenties lichtjes boosten. Het resultaat is opmerkelijk: alles klinkt voller en vollediger, en je verhoogt het speelgemak.
Helaas moest ik vaststellen dat er in de FGM400 te weinig plaats is voor én een batterij én versterkertje. De holte zou wat moeten uitgefreesd worden. Daar heb ik het materiaal niet voor, en ik wil ten alle koste onherstelbare schade aan de gitaar vermijden. Toch wil ik ook voor die gitaar de tillman kunnen gebruiken.
Bijkomend: de tillman werkt op een batterij. Het stroomverbruik bedraagt ongeveer 0,7 mA. Dat is niet veel, maar genoeg om na verloop van toch tijd je batterij plat te krijgen. Het steeds weer openvijzen van de slagplaat om de batterij ter vernieuwen is niet echt bevorderlijk voor de vijsgaten, zo heb ik al mogen ondervinden aan m’n Fender.
Ik kan de preamp uit de gitaar houden en die in een appart kastje stoppen. Vervolgens kan je het kastje met een klip op gitaarriem of aan je riem of broek. Met een korte kabel ga je van gitaar naar preamp. Vervolgens kan je van preamp naar versterker of fx gaan. Werkt prima, maar ik heb het toch liever wat eleganter.
Op Till.com vindt je ook info over een preamp-kabel.
Een deel van de tillman-preamp wordt ingebouwd in de inputjack voor de gitaar. De kabel is een microfoonkabel; die heeft 2 “aders” die afgeschermd zijn. Aan de andere zijde is er een XLR-jack. Het tweede deel van de tillman-preamp wordt aan de XLR-ingang gebouwd. Het komt er op neer dat er door de aders van de kabel spanning en stroom loopt die de fet (die in de inputjack voor de gitaar zit) voedt. Het signaal wordt dus aan de gitaarjack versterkt, en vervolgens langs de kabel verstuurd naar de voeding. In de voeding wordt het signaal van de rest gesplitst.
Twee vliegen in één klap dus: preamp zit zo goed als in de gitaar, en toch met appart doosje erbuiten.
MAAR: de microfoonkabel en xlr-jacks. Die heb ik niet voorhanden. En gitaarkabels zijn ietwat robuuster dan microkabels. Uiteindelijk kwam ik op het volgende:
- Op de inputjack (voor de gitaar) worden de gateweerstand, sourceweerstand en fet gesoldeerd.
- Op de drain van de fet wordt de signaaldraad gesoldeerd.
- dit alles kan je netjes in de fiche van de jack stoppen. Bij een Neutrik-fiche is er toch wel wat plaats.
Aan de andere zijde hebben we de normale 1/4de jack zonder fet. Die kunnen we inpluggen in een behuizing. In de behuizing zit de batterij + drainweerstand van de fet en uitgangscondensator. Eén zijde van de drainweerstand is verbonden met de tip van de inputfiche.
Het mooie is nu dat van zodra je de fet-loze fiche inplugt, de transistor (aan de andere zijde van de kabel) onder spanning komt te staan en gaat geleiden. De signaaldraad van je gitaarkabel staat nu eveneens onder spanning (ong. 4.5 volt). Je gitaarsignaal komt zo de fet-fiche binnen, gaat door de transistor en wordt geboost. Dit gebooste signaal loopt door de kabel naar de behuizing. De uitgangscondensator haalt de DC-spanning eraf. Et voila: aan de uitgang krijg je 3dB Boost. Gedaan met openvijzen van gitaren, geen kastjes op je gitaarriem of aan de broek, en de tillman voor zowel de Ibanez als de Fender. En heb je de Tillman niet van doen, dan kan je zonder probleem een gewone gitaarkabel inpluggen en bezigen.