De lm386 is een versterker-chip. Met een minimum aan componenten kan je die omtoveren in een 1/2de watt versterker. Je ziet ze in zeer licht applicaties voor koptelefoonversterkers, speakerset voor pc, etc… De lm386 werkt op lage spanning, en is zeer robust.
De lm386 is ook wel gekend in de gitaarwereld. Je vindt ze terug in zogenaamde pocket-verstekers. De Smokey Amp is hiervan de best gekende. Deze gitaarversterker is zo klein, dat hij in een sigarettendoos past (incl speaker).
Maar de lm386 is wonderwel ook zeer geschikt als distortion-box.
Als uitgangspunt nam ik de “Ruby” (runoffgroove). Dat is een oefen- of testversterkertje.
Het signaal komt binnen via een als buffer geschakelde fet-transistor. De volumeknop regelt de hoeveelheid inkomend signaal. Er is ook een gain-knop. Deze regelt de terugkoppeling van het uitgangsignaal van de lm386 naar de ingang en dus hiermee de mate van versterking. Hoe meer feedback, hoe minder gain en omgekeerd.
Als beide volledig open staan, (maximale inkomend signaal en geen terugkoppeling) hoor je al aardig wat oversturing. En als wanneer de lm386 overstuurt, klinkt dit verassend lekker en harmonisch. Iets wat je niet direct zou verwachten van een solid-state versterker.
We kunnen de buffer nu vervangen door een gainstage waardoor we het inkomend signaal gaan we versterken. Als we de gain-knop dan supprimeren (en gewoon overbrugge – dus geen feedback) krijgt de volumeknop de functie van “Drive”. Ik behield het gebruik van de fet, maar je kan dit gerust vervangen door een transistortrap of opamp waardoor je een mogelijks nog sterker signaal kan binnensturen in de lm386.
Het uitgangsgedeelte (waar dus je dus de speaker zou vinden) wordt vervangen naar een tone-control en een volumeknop. De tone-control is gebaseerd op de SWTC van Mark Hammer. Het is een variabele hoogfilter om de hogere frequenties te temperen (in dit geval van 8.8 kHz naar 593 Hz). Het leuke aan de SWTC is dat je geen volumeverlies hebt als wanneer je de toneknop bezigt.
Ik besloot om zowel de buffer als de versterker te houden, en tussen beiden te schakelen. Dit alles leverde volgend schema en PCB op:
Een aantal avondjes solderen en knutselen verder hebben we dit als resultaat.
Graphics zijn met een laserprinter op gewoon papier gedrukt en met lijm op de zwart gespoten behuizing gekleefd. Vervolgens afgewerkt met blanke lak.
Bij de volgende keer zal ik er moeten aan denken de tekening eerst wat te ‘verdichten’ alvorens er de blanke lak op te spuiten. Het papier heeft de neiging om de lak op te slorpen, met blaasjes en wat uitlopen van de inkt tot gevolg. Maar al bij al toch nog een behoorlijk resultaat.
Soundclips van de lm386 distortion.
1. een Walkthrough:
clean -> lm386 max -> tone 50% -> tone 25% -> tone 0% -> drive 50% -> drive 25% -> drive 10% – > alles max
2. wat gepingel