Een tijd terug heb ik nog eens een aantal germanium transistors gekocht. Je leest altijd weer hoe ‘chique’ germanium-transistors klinken in vergelijking met silicone. En ik kon het niet laten om er nog wat mee te spelen.

Germaniumtransistoren klinken idd ‘beter, prettiger’ (wat dat dan ook mag zijn), alleen werken ze niet altijd evengoed mee.

Onderling verschillen ze erg van ‘current-gain’.
Ze zijn gevoelig aan temperatuurverschillen.
Ze hebben een zekere lek-stroom die onderling ook nog eens verschillend is.

Menig diy-er heeft dan ook al zijn tanden stukgebeten op een fuzz-face met ac128’s of andere germaniums. En ik onlangs dus ook ;-).

Ik wou op mijn breadboard een klassieke fuzz-face prikken. En hoewel ik het ding wel ingesteld en deels aan de praat kreeg, het bromde, piepte en maakte allerlei geluiden die het anders niet zou moeten maken. Het leek meer op een theremin dan een fuzz-face; telkens ik het volume van mijn gitaar wou dichtdraaien hoorde je gesqueal.

Een direce oorzaak heb ik niet gevonden. Er stonden wel nog allerlei andere zaken op mijn breadboard geprikt. Maar om alles leeg te maken, enkel om met een fuzz-face te prutsen?? Dat moet toch beter en anders kunnen.

Bovendien had ik nog een ander probleem: trimpots. Deze gaan niet altijd goed samen met een breadboard (of toch die van mij niet): ze nemen veel plaats in, en blijven niet altijd steken.

Dit is dan mijn Fuzz-Face Jig geworden, een appart bordje enkel om fuzzen te biasen.

De jig bestaat uit een pcb die op een stevige ondergrond is bevestigd (een stuk mdf).

De collectorweerstanden voor beide transistoren zijn vervangen door trimpots (100k voor q1 en 30k voor Q2).
Elke transistor heeft een eigen voetje
Voor de condensatoren zijn ook voetjes voorzien
Voor de emitterweerstand voor Q2 en de feedbackweerstand naar Q1 zijn er ook voetjes.

Ik kan nu naar hartelust eender welke transistors gebruiken en met de trimpots een goeie instelling vinden. Door voetjes te voorzien voor de condensatoren speelt het geen rol of ik gebruik maak van een +9volt of een -9volt voeding; elco’s kan ik gewoon omdraaien volgens welke spanning ik gebruik. Er kan ook geëxperimenteerd worden met de waardes voor de feedback-weerstand en/of emitterweerstand Q2.

Ik moet toegeven: het is wel een stuk makkelijker om op die manier met een fuzz-face te prutsen, dan op een breadboard waar nog allerlei andere dingen op staan.

Een eerste test met 2 germaniumtransistoren (ac128):

Q1: collectorweerstand = 13 kOhm – collectorspanning = 0.7 volt

Q2: collectorweerstand = 6k7 kOhm – collectorspaning = 4.5 volt – emitterweerstand = 1k2